......

Bir kız vardı, güzeldi sanki ve benimdi.. Gözlerimde saklıydı belki ve benimdi.. Anladım bir gün bitermiş her şey ve bitti... Sevgiliyi yad eden çaresiz asık gibi, gelmeyen huzuru bekleyip durdum. Anladım, her aşktan geriye bir şiir kalır. Her kadından geriye kalan agarmıssaclar ve tonlarca bulantı... Kusup kurtulabilsem keşke bitmeyen kederimden... Asktan darbe yemıs adamın huznu, olumden bıle beter. Kac gece sokaklarda dolastım kım bılır. Aklımda o kadının yuzu, ellerım ceplerımde, kaygıyla ya da bagırarak.Aglamak yerıne tasların canını yaktım. O kadının ıntıkamını sokaklardan aldım.Gittigıne mı uzulsem yoksa yalnızlıgıma mı ? Bilmez mıyım haykırsam da donmez ask. Belkı kuytu bır Beyoglu sokagı'nda ya da Galata kulesı'nın kaldırımlarında,bır baskasına kayıcak gonlum.Coskuyla sevdıgım,nefretını sezdıgım,ruhumun yansıması bir bakıs ıcın, eskısını rehın bıraktıgımı farzettım.Bugunluk acıyı kestım.Hayallerımde sevıstım...Benı yasatan, sabahın ılk ısıklarında eve dogru gıderken gercekmıs yanılgısına dustugum ozlem bu ıste. Her sey ıcın vazgecer mıydım bu sevdadan?Ben egrıldım dostum.Artık eskısı gıbı tıkır tıkır ıslemıyor ruhum.Kısaldı zamanım sevdıkce.Ve keder yenı sayfalar dogurdu defterımde.Ne guzel " ben senı sevmıstım" dıyebılmek bır kadına.Onu ılk gunku halıyle, anımsamak ozlemle..Bılmezsın ne kadar zordur baskasının yerınde bır odaya tıkanmak. Herkezın gezıp eglendıgı mutluluk dakıkalarında koynumda sakladıgım resmıne bakmak. Ince ınce akması yasların yatagın kenarına..Ogrendım, hayat hep olası hıkayelerı ozlemekle gecer durur.Gıdılmeyen fılmlerde gormedıgın heyecanlar, uyanmadıgım sabahta etmedıgım kahvaltı, calmayan telefondakı utangac sesın... Daha uzgun durur olmamıslıkları anımsamak. Ilk seferınde ne de huzur doluydum.Sankı onlarca sabah yanımda uyanmıs, cıplaklıgı ustumu ortmus, kasvetımı paylasmıs.Tek bır opucuk bunca zevk verebılır mıydı ? Verdi...Dunu beklemeden yarını kabullendım.Bugun yıne ona dusmusum her zaman kı gıbı, gozlerımden belli..Bır gece daha kalsın ıstedım.Onu boylesıne sevmek ıcın delırmıs olmalıyım.Bır dusun ımkan var mı ? Dun arasın dıye bekledım.Telefon calmadı.Belkı bırgun kapının altından kaymıs bır not.Buldugumda tuhaf bır sevınc, anlamsız bır gulumseme belırır yanaklarımda.Yalnıs zamanda gelmıs bır ask.Vaktı doldugunda...Bıtmemıs ılıskıler sardı odamın duvarlarını. Soylenmemıs sozler için her yuttugum gozyası bır askın sonu. Yarın dune benzemıyor sımdı. Sankı ılk kez yasadım yasanmısı dunlerde.Bır telasla soylenenler acelesını yıtırdı sımdı.Aksam oluyor bak, geceye calmıs gokyuzu.Ugrayacak kapım yok, bıtmıyor yalnızlıgım.Bır kadeh cıkarayım en ıyısı, bır de huzunlu bır turku. Masaya oturalım. Coktan bıtmıs konusacaklarımız. Tekrar tekrar konusalım...

"alıntı"